PASSING LEVELS
My life is passing levels.
From the ground to the second floor and then back.
From the office to the toilet.
From a shop to a shopping centre.
From a small town to a big city.
From a stream to an ocean.
From a basic level to advanced learning.
From nine to forty-nine.
From a friend to a hateful enemy.
From big love to bitter hate.
From lots of talking to utter silence.
From a full house to an empty room.
Now I am at a middle level.
Sometimes I look forward to the last one.
And I surely wouldn't go through them again.
DEPARTURES
The Vronskys depart
Loves and friendship depart
The train passes by
Winter
Moscow, Belgrade
We're supposed to face ourselves
Anywhere, anytime
With no one by our side.
Translated by Petar Penda
The original version in Serbian is written in cyrillic:
ОДЛАСЦИ
Одлазе Вронскији
Одлазе љубави и пријатељства
Пролази воз
Зима
Москва, Београд
Треба се суочити са собом сваки дан
Било где, било када,
Без икога поред.
ПРЕЛАЗАК НИВОА
Мој живот је прелазак нивоа.
Од приземља до другог спрата па назад.
Од канцеларије до тоалета.
Од продавнице до шопинг центра.
Од малог града до метрополе.
Од потока до океана.
Од основног нивоа до напредног учења.
Од девет до четрдесет девет.
Од пријатеља до мрског непријатеља.
Од велике љубави до огромне мржње.
Од велике приче до потпуне тишине.
Од пуне куће до празне собе.
Тренутно сам на средњем нивоу.
Понекад се радујем последњем.
И, вала, не бих поново.
No comments:
Post a Comment